Między sonetami

Eksperymentuje z sonetem i już brak mi tematów.

Minionych doznań cienie miewają sny bledsze,
jak impuls przelatują w dziurawej pamięci.
Wątpliwości wciąż rosną, czas w kółko się kręci,
a pustka w moim sercu szarpie się na wietrze.

Wena dzisiaj łaskawa ponad chmury pnie się,
mój Pegaz uskrzydlony uwierzył znów w siebie.
Galopuje z rymami po gwiaździstym niebie,
i tobie ukochana moje wiersze niesie.

Choć męczaca samotność na coś ciągle czeka,
uwielbiam nocną porą słowem malowanie.
Wyznania w wiersze składam, w Świat marzeń uciekam -

do miłości minionej piszę nieprzerwanie.
Wyobraźnia strofami po wspomnieniach ścieka,
a mnie w oknie pociąga bez skrzydeł latanie.

To mój setny sonet, i wystarczy.

autor

Stumpy

Napisany: 2017-10-11 Dodano: 2017-10-11 11:30:04

Ten wiersz przeczytano 788 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Sonet Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie