Milczenie...

Moje milczenie, światy innym obce,
myśli koronki tkane wciąż od nowa
a jest ich mnóstwo, są ich całe krocie
zawarte w głuchej niewymowie słowa.

W moim milczeniu nie ma chwili takiej
która nie patrzy na mnie twym spojrzeniem,
w oczu zieleni ukrywa się ptakiem
by mnie na skrzydłach odrywać od Ziemi.

Tak bardzo lubię tam przebywać z tobą,
W naszej oazie wsród życia pustyni
iść z dłonią w dłoni urojoną drogą
w progi wstępować zapomnianych sieni.

Czas kiedyś przyjdzie żeby nas rozdzielic,
prawo pierwszeństwa, wszystko w Bożej ręce,
zostanie cisza jak dziewczyna w bieli
w świętym milczeniu przed ołtarzem klęcząc.

bomi...dziękuję:)

autor

sael

Dodano: 2009-02-19 11:30:12

Ten wiersz przeczytano 1149 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie