Miłego końca początki

w dzień moich urodzin okazałam się tchórzem...

Życie moje, własne
jednak tak odległe
osiemnastoletnie właśnie
haniebnie zakończone

stoję na moście
mam lęk wysokości
zawsze mi mówiono
„nie patrz w dół”

patrzę..,
tam mojego życia koniec,
w głowie mi wiruję
patrzę w dół,
skaczę
czuję..,

życie moje smutne
szybkości nabiera
niczym w wielkim mieście:
kolorowe, ogromne, wspaniałe..,
zarazem wyśnione..

mija chwil kilka,
krótkich..,
a już jest stracone..

i tylko dlatego, że nim jestem - żyję..

autor

etha

Napisany: 2000-10-21 Dodano: 2007-04-18 00:28:07

Ten wiersz przeczytano 860 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Toniczny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie