Miłość dziecka

Chciałam, żebyś zrozumiała moje martwe myśli.
Ty wolałaś krzyczeć.
We mnie wdzierał się strach.
Moje myśli tonęły w twoim gniewie.
Dziś żal mi tego świata, a powinnam żałować siebie.
Dałaś mi życie i je odebrałaś.
Odebrano mu mowę, bo krzyk twój przemawiał za nie.
Ono chciało być inne.
Tak lekkie jak suknia z tiulu.
Tak bezbronne jak dziecko.
Czy mogę zasłaniać je tak lękliwą miłością do Ciebie?

autor

Ninka1982

Napisany: 2006-02-24 Dodano: 2006-02-24 22:40:30

Ten wiersz przeczytano 440 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie