milosc kradziona...

Wciaz toba nienasycona,
czulych pieszczot spragniona,
przepadlam z wlasnej woli
w twoich silnych ramionach...

Gdy sen juz pieknie spelniony,
a jeszcze w poscieli drze,
dziwnoscia cisza dzwoni,
zachlannie tulisz mnie...

Cos bolac nagle nas dzieli,
biegniemy w dwie rozne strony,
ty-dziwnym pospiechem goniony-
sen dobry niestety skonczony...

I pustka granic juz nie ma,
grzech cudzolostwa zmiazdzony-
z ciezkoscia w sercu i zalem
umykasz do swojej zony...

I slysze krotkie...kochanie
i trzask zamykanych drzwi,
a mnie tak idiotycznie,
nieswojo i smutno mi...

I nie mam sily nic zmieniac,
zadzwonisz znowu na pewno,
odloze sluchawke szczesliwa
i bede znow twoja krolewna...

autor

Maeuslein

Napisany: 2006-02-18 Dodano: 2006-02-19 05:25:44

Ten wiersz przeczytano 677 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie