Miłość to dziwne jest zjawisko...
Wiersz został napisany po przeczytaniu innego wiersza na forum pn.: "Są takie dni" przez poetę o nicku "Sotek". Dziękuję za wiersz :)
Miłość to dziwne jest zjawisko,
raz każe płakać, by za chwilę,
zbierać z obłoków smugi złota
i tęczą bawić się z motylem.
W błogim jest zawsze uniesieniu,
czas biegnie szybko lub się wlecze,
na strunach wiatru chętnie grywa,
poleca szczęście swe opiece.
W aurze jest westchnień, odkryć prawdy,
żar może odkryć pośród cienia,
uśmiechy wiąże na kokardy
na cień postaci we wspomnieniach.
Skrzydła rozwija, blask ma w oczach,
choć często gorzko zwilża usta,
kiedy się zdaje, że nic nie ma,
że przestrzeń cała jest znów pusta.
Wtedy spogląda trwożnie w gwiazdy
i blasku srebra w nich nie widzi.
Zdaje się wtedy, że okrutny
los sobie z uczuć słodkich szydzi.
Gdy nowy dzień otworzy oczy,
nadzieja znowu głaszcze serce
Zraniona zrywa się i korzy,
bo wciąż bliskości pragnie więcej.
Bomi wyrazy uznania, Dziękuję serdecznie :)
Maryla
Komentarze (19)
każe czy karze płakać? od kazać czy karać ... chyba
"każe" :)
"Gdy nowy dzień otworzy oczy, /
nadzieja znowu głaszcze serce"
bo nadzieja niczym cień miłości towarzyszy jej
zawsze... prawdziwy wiersz :) pozdrawiam A.S.
i można pisać i pisać o miłości i zawsze coś nowego.
Ładnie :)
Witaj!Dzień zaczęłam od Twojego wiersza.Choć do końca
się jeszcze nie obudziłam napiszę,iż ja ,,widzę"w nim
nadzieje,opis różnorodności emocji,które wywołuje
miłość.Wiersz nie w moim stylu ale mi się
podoba.Bardzo prawdziwy!!!