..miłosne perpetum mobile…..

Czy pozwolić w miłości tę gwałtowność obudzić?
I wciąż spalać się w pędzie na oślep……..
Czy też lepiej zapały swe rozmyślnie ostudzić?
Siłą woli sterować…by wznioślej?

Czy dać upust emocjom namiętnością znaczonym?
Kiedy jedno wystarczy spojrzenie….
Czy też zwolnić ten pociąg , który mknie jak szalony?
Każdej chwili dać głębsze znaczenie…..

Czy naprawdę w miłości o mądrości nie mówić?
Spontaniczność posadzić na tronie…..
Się zapomnieć, oszaleć, się zaplątać, zagubić?
I nie widzieć jak słodko się tonie…

Może trzeba po trosze dodać przypraw potrawie?
Od rozmyślań zszarpane mam nerwy.
Czy statecznie? Czy też turlać się dziko po trawie?
Jak mam czynić, by kochać bez przerwy??

*

autor

ROZTRZEPANA

Dodano: 2006-05-28 07:53:45

Ten wiersz przeczytano 409 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie