Mimo wszystko

...Mimo wszystko...

Moje życie-takie pełne jest niespodzianek,
błoto w sercu,
krwawe łzy w oczach,
smętny potępliwy głos,który cynicznością zabija...
I jak tu żyć w tym brudzie i ubóstwie,
jak sobie radzić z własnym ja?!
Ja to jestem ja i nikt zmienić mnie nie może,
poprostu walcie się wszycy nieakceptujący,
ja się będe męczyć,a wy jak szatan nademną stoicie....

może kogoś pokocham...

autor

MLoda Róża

Dodano: 2007-03-12 09:46:12

Ten wiersz przeczytano 521 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie