Miraże
tyle lat,dni, nocy długich
przez słońca promień złoty
księżyca srebrną poświatę
przez niebo z gwiazd miliony
wszechświat cały przebogaty
widziałam - to sen czy jawa?
tęczę stubarwną w głębinach
mórz tajemnicą owianych
niby dzwon wiatrem jęczały
brzegi co sztormem kąsane
byłam ptakom równa, wolna
nad szczytami złotych marzeń
goniąc skrzydłami anioła
obłok co w nicość odpływał
i bramę szczęścia odkrywał
autor
karmarg
Dodano: 2013-02-16 10:00:17
Ten wiersz przeczytano 1969 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
I jak pieknie żyć widzieć to wszystko pofantazjować
wzlecieć jak ptak...
Wszechświat jest bogaty w ziemię,niebo i gwiazd
miliony!
Piękny wiersz! Pozdrawiam cieplutko:)
Wszechświat jest bogaty w ziemię,niebo i gwiazd
miliony!
Piękny wiersz! Pozdrawiam cieplutko:)
Jak dobrze, że w tym wierszu widać osobę, że nie
ukrywa się za porównaniami i epitetami :).
W mirażach życia, jak w pięknym śnie, życie czasami
toczy się. Lecz czasem w głębię, gdy spada się, to
wciąż w marzeniach broczyć się chce. :)
refleksyjna przygoda opisana świetnie ;)) pozdrawiam
Wybieraj sie czesciej w takie podroze, bo ta byla
bardzo udana...pozdrawiam
Pięknie...jawa miesza się tu ze snem.
Pozdrawiam:)
Ślicznie i spontanicznie:)
Serdecznie pozdrawiam, miłego dnia.
Bardzo ładny. Cieplutko pozdrawiam
Ptakom równa - ciągle zadziwia mnie - ile pomysłów na
wiersz mają twórcy. Serdeczności.
śliczne :) pozdrawiam i wszystkiego dobrego życzę