Mistrz i denatka

'nieco wyżej głowę..
jeszcze wyżej, proszę..'
- nos piegowaty posłusznie unoszę,
policzek na lewym ramieniu opieram,
ty rządzisz, ja słucham..
- udaję, że umieram..
chłód prześcieradeł mą nagość przenika,
z ołówkiem w ręku podchodzisz,
dotykasz,
układasz włosy,
(zerkam ku górze)
fachowo oceniasz grę świateł na skórze,
nieznacznie się cofasz,
głowę przekrzywiasz,
a wzrok twój się staje znienacka świetlisty..
twór z twoich myśli
w tej chwili ożywa..
- przy mojej pomocy jest już rzeczywisty..
zamaszystym,
pewnym ślizgiem
dłoń twa papier już obdarza
czarem,
który wbrew mnie samej
- duszę z nagła mi obnaża..
patrz! patrz we mnie!
choćżem żywa - zmarłej kształty naśladuję,
choć zmarznięta,
lecz prawdziwa,
zesztywniała - jednak czuję..
gdy przez włókna celulozy,
warstw tuziny sprasowane,
palcem obłąkanego maga - mistyka
piersi mej
nagiej
dotykasz..

autor

ash

Napisany: 2006-11-20 Dodano: 2006-11-21 00:01:29

Ten wiersz przeczytano 586 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie