Mistrz i kukiełka z drzewa bukowego

Pewien stolarz mistrz chciał zrobić coś dobrego
Więc wyrzeźbił kukiełkę z drzewa bukowego
Dał jej ręce, nogi które będą stawiać kroki,
oczy, palce, nos i uśmiech szeroki
Obwiązał ją na rękach i nogach sznurkami
aby w przedstawieniu tańczyła z innymi kukiełkami
Tańczyły kukiełki wieczora każdego,
a ludzie podziwiali dzieło stolarza starego
Tańcz tańcz kukiełko z drzewa bukowego
bo jeszcze nie spotkało cię nic złego
Lecz gdy dłoń twa ze sznurkiem się rozłączy
upadniesz na kolana, a twój żywot się skończy
I tak mijało przedstawień i lat wiele,
a popsute kukiełki umierały w ogniu i popiele
Ich miejsce zastępowały nowe kukiełki z drzewa lepszego
i to one tańczyły wieczora każdego
Skakały i tańczyły kukiełki drewniane
co wieczór przez ludzi podziwiane
Aż pękła nić wieczora pewnego
między mistrzem, a kukiełką z drzewa bukowego
Kukiełka stara już w piecu wolno płonie
i widzi jak nową kukiełkę tworzą mistrza dłonie
Choć konająca kukiełka z drzewa była zrobiona
po jej policzku płynęła łza, tak czuła się zraniona
Niech każdy z nas do serca sobie weźmie tę historię niewielką
bo każdy z nas w swym życiu jest taką kukiełką
Więc tańcz tańcz kukiełko z drzewa bukowego
bo jeszcze nie spotkało cię nic złego
Lecz gdy dłoń twa ze sznurkiem się rozłączy
upadniesz na kolana, a twój żywot się skończy

Tak jak kukiełka jest kontrolowana przez mistrza, tak człowiek kontrolowany jest przez Boga

autor

Marvel

Dodano: 2008-05-01 16:45:49

Ten wiersz przeczytano 643 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie