Modlitewny werdykt

Oto wiara, pełna spełnień - skrzynia pusta i zmurszała. Krzyk zapisany krwią na murze - dalekie wołanie o pomoc. Cantar de procella

Katarakta na mosiężnym oku opatrzności -
Słońce które gaśnie i kruszy się w dłoni -
Płonące drzewa w gryzącym dymie przeszłości,
poprzez nagły zgon sekundnika.

Dostrzegamy okiem świadka, widza, ofiary.
Wciągnięci przez rozgrywającą się akcję
zawieszamy się gdzieś pomiędzy zmierzchem
a niepokojącym dylematem zachowań.

Pozostawieni na dwóch brzegach.
Z pogłębiającą się niewiedzą,
bez przekonania w śmierć kliniczną czasu.

Moje modlitwy dotarły za daleko.

I oto ona, teraz nadchodzi jak mgła,
delikatnie wpełzając w obszar świadomości -
atmosfera i jej energetyzujące usta.
Kapłanka poruszenia i jej werdykt.


Tarcza absolutna ostatniego miłosierdzia -
Szaleństwo, obłąkanie - , martwe definicje.
To zwierciadlana zbroja wnętrza,
odbiła porażający blask świata, już u kresu.

Inaczej bym nie dotarł w bezpieczne miejsce
najczulej bijacego dla mnie serca.
Kochana. . .

autor

PIOTR

Napisany: 2008-10-10 Dodano: 2008-10-10 13:09:31

Ten wiersz przeczytano 470 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie