modlitwa o pierwszej nad ranem...

- ostatniej nocy miałaś koszmary. Przez ścianę słyszeliśmy Twój płacz. - ja nie spałam... - więc czemu płakałaś? - nad swoim życiem....którego mam już serdecznie dość - acha...już się baliśmy, że coś się stało...

Dobry Boże.
Wciąż obiecuję, że napiszę.
Zawsze zapominam.
Byłeś u mnie dziś rano. Słyszałam kroki na schodach.
Bałam się otworzyć.
Taki bałagan i niepokój we mnie.
Aż strach patrzeć.
Czekałeś długo.
Niemal całą wieczność.
Ale moje serce uparcie pozostało zamknięte .
Teraz żałuję...

***

Dobry Boże.
Znów chciałeś wejść.
Czekałeś,
ale nie przyszłam do drzwi.
Nawet nie wiesz jak płakałam.

***

Dobry Boże.
Czy jesteś chory?
Cały dzień nasłuchiwałam lekkich jak wiatr kroków na schodach.
Nie przyszedłeś.
Nie wiem, co robić.
Tyle mroku w moim życiu.
Tyle zła i cierpienia na mojej drodze.

***

...
Myślałam, że przyjdziesz do mnie z bukietem konwalii,
a przyniosłeś na tacy ściętą głowę mojego szczęścia
i spojrzałeś głęboko w oczy.

***

Dobry Boże.
Już się nie boję...
proszę...
wejdź,
a ja przygotuję herbatę....

autor

julie_king

Napisany: 2007-02-08 Dodano: 2007-02-08 01:34:31

Ten wiersz przeczytano 451 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie