Mogę być dumna...

Mogę być dumna z Twojego uśmiechu...
Z lat tylu tylko dla niego straconych...
Bo już nie cofnę mojego wieku...
Nie zmienię biegu zdarzeń niespełnionych...
Pamiętam kiedy pierwszy raz śmierć zarzała w oczy...
A Ty pełen pokory tak, jak nigdy dotąd...
Być Twoją łzą, jak nigdy czas uroczy...
Po twarzy płynąć z całą swoją mocą...
Być tylko Twoim... Twoim serca biciem...
By w Tobie zostać już na wieki... Zawsze...
Uśmiechać się, w swych rękach mając życie...
Nie tak, jak wtedy, gdy na Ciebie patrzę...
Inaczej śmiać się, gdy jesteś gdzieś blisko...
Ofiarowując wszystko co dotąd zdobyłam...
Ot tak, po prostu, marne Wszystko...
A także to, że kiedyś żyłam...
Szukam gdzieś Ciebie zabłąkaną dłonią...
Dotknąć usiłuję palców opuszkami...
Jednak Ty jesteś bajką wyśnioną...
Na ziemi nie wychwycę Cię mymi siłami...

autor

Wróżka

Napisany: 2004-08-24 Dodano: 2004-08-24 11:17:23

Ten wiersz przeczytano 450 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Toniczny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie