Mój codzienny poker

Anioł z diabłem, co dzień o mą duszę grają,
Czy tego chcę, wcale się mnie nie pytają?
Pulą na ich stoliku jest moje cenne życie.
Czy będzie w glorii i chwale, czy w niebycie?
Podbijają stawkę swoim kuszeniem,
Którego będę darzył swoim uwielbieniem?

-U mnie życie będziesz wiódł w swawoli,
Wszystkiego będziesz miał do woli.
Wybierz proszę, oto moje karty,
Uwierz, tamten żywot nic nie warty.
Szepcze diabeł prosi, mami, kusi,
Żeby ze mnie tylko coś wydusić.
Jego oferta błyskotkami mieniąca,
Wydaje się nad podziw kusząca.
-Nie zaznasz u mnie biedy ani głodu.
Zamrożę tylko twoje serce w bryle lodu.

Anioł spod swej śnieżno-białej szaty
Wyjął jakiś przedmiot kanciasty.
- Mogę ci dać coś małego i niepozornego,
Jeśli zadbasz, zobaczysz, co wyrośnie z tego.
Musisz poświęcić mu wiele uwagi,
To nie fasola, groch ani szparagi.
Będziesz trud pracy znosił w pokorze,
Będziesz myślał, że nie może być gorzej,
Ale twoje lata w znoju poświęcone,
Zostaną w końcu należycie docenione.
Przychodzę oto z takim skromnym darem,
By z twojego serca biło ciągle żarem.

Czuję się jak osiołek przy żłobie,
Czy tu uszczknąć, czy tam skubnąć sobie?
Codziennie staję na ich stoliku,
By wysłuchiwać zachęt bez liku.
-A ty? Co byś wybrał mój czytelniku?

autor

edikruger65

Napisany: 2007-03-27 Dodano: 2007-04-27 05:08:24

Ten wiersz przeczytano 631 razy

Oddanych głosów: 42

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie