Mój kochanek

Z Tobą budzę się co rano,
W oczy pierwszy mi spoglądasz.
I już trzymasz w swych ramionach,
Moje nagie, słabe ciało.

Tulisz teraz je do siebie
I uciskasz coraz mocniej.
Czuję... Przestań proszę!
Jak ciernie mnie oplatasz.
Dławię się łzami,
Krew cicho spływa.

Wiem, że z objęć nie wypuścisz,
Nie zostawisz
Nie odejdziesz.
Krok za krokiem będziesz ze mną.
Uciec już nie zdołam...

A wieczorem,
Gdy księżyc wyszepcze dobranoc.
Ty znów ułożysz się obok mnie.
Mój kochanek...

Ból się nazywa.

autor

Iwi

Napisany: 2005-05-03 Dodano: 2005-05-03 23:36:02

Ten wiersz przeczytano 427 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie