mój ogień

jeszcze się pali jeszcze rozświetla niskie krzaki
ten mój ogień
ale już z rzadka coś dorzucam
leniwie ledwie końcem buta suchy kęs pod kopnę
błyśnie iskrami sypnie
zachłysnę się trochę i już
a przecież huczał strzelał bluźnierczo w niebo
sycony kłodami przyciągał i mamił
gdy w jego poświacie z Bogiem pod rękę chadzałem
wszystkim brat
dziś sam samotności poduszkę poprawiam
jej się wdzięczę
przed nią się kończugiem po oczach chłostam
w jej każdej nocy innej twarzy się tulę
przed nią się korzę i kajam
za ten blichtr co mnie kusił i
pokonał

autor

tomektkl

Napisany: 2004-01-01 Dodano: 2009-08-07 20:48:02

Ten wiersz przeczytano 776 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie