Mój świat
Zewnętrzna otoczka,
szklana kula.
Mój bajeczny,
przecudowny świat.
Uchwyciłam promień słońca,
zaczarowała mnie kolorowa tęcza.
Dobra wróżka poprowadziła mnie za rękę,
czując się jak mała dziewczynka,
wróciłam myślami daleko wstecz.
Otoczyłam moje serce solidnym murem,
nie do pokonania...
Nie chcę brać udziału w tej całej
szamotaninie,
pośród kłamstwa i ludzkiej zawiści,
gonić za niespełnionymi marzeniami.
Nie chcę być karmiona "złudnymi"
nadziejami,
obsypywana "pustymi" słowami.
Życie nagle niespodziewanie zatrzyma
się,
a ja wysiądę.
Komentarze (2)
Cudowny wierszyk
Zuroczyłem się Twoim wierszem. Brawo!(+)!!!