Mój szlak
Jesteś moim kolejnym wyzwaniem
szansą na bycie lepszym człowiekiem
i choć czasem bywam linią pochyłą
spotykam się z sumienia
na twarzy wrzącym wypiekiem
Poznaję siebie, dostrzegam wady
wracam na szlak - dla Ciebie to robię
chowam do szafy upór mój trwały
niszczę egoizm, radzę z tym sobie?
Daj mi więc szansę, jeśli tylko możesz
spróbuj wybaczyć, będę się starać
wiem,że to niełatwe
wiem, że długotrwałe
więc obiecuję: będę wszystko z siebie
dawać!
Komentarze (4)
Bardzo wzruszająca prośba o wybaczenie... myślę, że
wybaczy... może tak szybko nie zapomni, zapomnieć
niełatwo... ale widać, że chcesz i starasz się, jak
kocha to dacie radę... choć nie wiem o co chodzi, to
miłość potrafi przetrwać wszystko jeśli jest
prawdziwa!
Ważne jest by iść własną drogą :)by niezapominać tych
dla nas ważnych osób które kiedyś spotkaliśmy na
ścieżce życia
w wierszu czuć upór, lecz bez niego nie osiąga się
celu wlaściwie żadnego, idź zatem swym szlakiem i
zdobywaj jak najwięcej możesz wziąść
Całkiem słuszny wytyczony sobie szlak.Troche jest w
tym temacie samozaparcia, ale cóz nic si,e nie
osiagnie bez starannego uporu.Ładny wiersz.