Moja dusza

Najpiękniejszy kwiat życia, wciąż się kruszy w mej duszy
Winorośl oplotła serce męczennika i tak już pozostała
Pozostała i w wieczności smutku trwała
Splamiła innym razem ocuciła zamroczone serce
Jednorożec szczęścia zaginął w ciemnym lesie
Czy kiedyś się odnajdzie i ujrzy gwiazdkę na niebie?
I wyzwoli mnie z krwotocznej katuszy duszy i do żywych istot przywróci
Gdy przekroczę życia kres będzie oto czas by pogodzić się
I zakreślić istnienie swe w oto tych wyrazach
..”Żyć by kochać.. Żyć w samotności.. Umierać z miłości...

autor

lukasz_20

Napisany: 2005-01-19 Dodano: 2005-01-20 00:03:14

Ten wiersz przeczytano 566 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Toniczny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie