moja egzegeza

Bardzo trafne mini
Pozdrawiam :)

Dzień dobry,

poznawanie własnych błędów, nawet 'po czasie' jest
sztuką sztuk...

Zawsze można wątpić w gradację lokowania uczuć i
stopień ich nasilenia...

Kochać (lubić?) samego siebie to pierwszoplanowy
obowiązek...

Uśmiech i pozdrowienia /+/.

PS Mam nadzieję, że nie zgubiłam żadnej literki,
ani ogonka...

Dziękuję za 'zacności' stąd płynące.

Dobrego tygodnia i wszystkich po nim następujących.

Kochać tak - ubóstwiać - nie.

Świetne...

Miłość do innych powinna mieć żródło w miłości samego
siebie.
Bez tego rodzą się takie "kwiatki" jak:

"za bardzo
za mocno
za wiele"

wypływające z braków, niedoborów... bardzo obszerny i
niełatwy temat.
Od jakiegoś czasu wiele się o tym mówi i pisze,
nawołując do zmiany "kierunku" - dla dobra miłości,
również tej szeroko rozumianej, jak i tej łączącej
dwoje ludzi.

Ty podałeś to w telegraficznym skrócie, ale czytelnie,
choć może nie dla wszystkich całkiem jasno... :))

Intrygujący przekaz, który każe się zastanowić nad
tym: czy miłość można mierzyć?
Myślę, że ten kto kocha za bardzo
raczej poświęca się dla drugiej osoby i uzależnia od
niej,
tkwiąc w chorym związku.
Msz kocha się zawsze w sam raz:)
Miłego dnia:)

Witaj; wielki plus za wywrócenie porządku przekonań -
jednym ukłuciem szpilki.

miłość stawia ukochaną osobę na piedestał.

Zaiste