Moja jesień
Idzie, idzie jesień łzawa
Idzie od północy
Ciągnie wiatry, deszcze goni
Niczym koń wyskoczy.
Idzie, idzie jesień złota
Idzie od południa
I ze słońcem w dzień flirtuje
Moja jesień cudna.
Idzie, idzie jesień miła
Idzie od zachodu
W taką jesień cię poznałem
W pastelach ogrodu.
Idzie, idzie jesień chłodna
Idzie tu ze wschodu
Wszystko wokół wzrokiem mrozi
Nie mając powodu.
autor
Chicago
Dodano: 2019-08-21 13:02:55
Ten wiersz przeczytano 1214 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
Dwie środkowe strofy biorę!
Pozdrawiam :)
super, jak tekst piosenki
E, tam, jeszcze łupnie upałem :-) Wiersz b. śpiewny.
...moją porę roku, witam z otwartymi ramionami:))
Twoja jesień zachwyca, Tomaszu. Pozdrawiam cieplutko
:) B.G.
Jak pięknie. Każda pora roku ma swój urok. Pozdrawiam
serdecznie.
Jesień - jak kobieta - zmienną jest :)
Ciekawa treść i powtórzenia w wierszu sprawiają, że
wiersz płynie, jak babie lato i się podoba.
Pozdrawiam :)
Jak uczy stara mądrość ludowa:
- Co robić, gdy wieje wiatr ze wschodu?
- Wiać razem z nim!
Rytmicznie o różnych obliczach jesieni:) Pozdrawiam:)
Te dwie środkowe strofy są dla mnie, kocham taką
jesień ale te inne nie....cieplutko pozdrawiam :)
idzie w rytmie Twojego wiersza i zachwyca rymami.
Brawo za rytmikę , celowe powtórzenia i treść.
Pozdrawiam))
Bardzo ładnie, tylko...
"Z słońcem cały dzień flirtuje"
Myślę, że - ze słońcem
I ze słońcem w dzień flirtuje
lub inaczej :)
- idzie, idzie - hej!