...Moja miłość

Kocham Cię o brzasku poranka, o świcie
i potem, gdy słońce wędruje po orbicie,
kiedy chwilę stoi w swoim zenicie,
póżniej także, gdy wolno obniża swe loty,
gdy cienie wydłużają domy i płoty.

I kiedy ustępuje blademu księżycowi,
kocham Cię też w nocy, podobnej gwiazdozbiorowi,
granatowe niebo usłane planetami,
a my wtuleni w siebie, spleceni oddechami,
puch rozgwieżdżony powoli opada
i nas otula, a piękny księżyc gada...

Widzi naszą miłość, z uśmiechem jej świeci,
widać nas lubi- swoje ziemskie dzieci!
Mamy sprzymierzeńca, pan nocy wśród gwiazd,
kocham Cię, a on chyba nas!

Moja miłość budząca się o poranku,
rosnąca z każdą chwilą, jak wschodzący dzień,
moja miłość do Ciebie mój kochanku,
niech rośnie i trwa do ostatnich naszych tchnień!

autor

zzielonegowzgórza

Napisany: 2007-08-21 Dodano: 2010-03-05 11:59:00

Ten wiersz przeczytano 471 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie