Moja miłości
Dotykaj moich zmysłów – dotykaj!
rozdawaj swe uczucia starannie
za horyzontem proszę nie znikaj
niech poczuję pieszczoty dokładnie.
O marzenia też czasem zapytaj
które niosą nadzieję przetrwania
Proszę! - w przeszłość za bardzo nie
wnikaj
dawne rany nie lubią drapania.
Zachwycaj swą mądrością – zachwycaj!
Niech jej echo po rosie się niesie
i muzyką po strunach pomykaj
czy to wiosna, czy późna już jesień.
Swoją wielką czułością otulaj
i do szczęścia błogiego wciąż prowadź
namiętnością me serce rozczulaj
- niechaj nigdy nie przestanie cię
wołać!
Kazimierz Nowacki
autor
Kazimierz
Dodano: 2014-10-16 09:55:36
Ten wiersz przeczytano 563 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
to serce najlepiej wie, kogo kocha,
czego chce.
Pozdrawiam serdecznie
Bardzo ładny wiersz. Skojarzył mi się z piosenką.
https://www.youtube.com/watch?v=pkywbvWqPcI
Pozdrawiam:)
Bardzo piękne wersy:)
Miłego dnia :)
Bardzo ładna filozofia miłości. Pozdrawiam.
Takiej milosci
Kazdy pozazdrosci :)
Pozdrawiam
Piękna ta Twoja miłość.Pozdrawiam:)
Alez pieknie, zachwycona jestem:-)
pięknie, optymistycznie, pozdrawiam:)
Pięknie, śpiewająco go przeczytałam.:)
też tak uważam :)
Ładnie:)