Moja pierwsza i zarazem...

Byłam jeszcze całkiem młoda, gdy on wszedł w mojego życia diabelskie wrota.
Każda chwila spędzona z nim była anielsko błoga, każdy jego pocałunek
sprawiał, że na mym spragnionym czułości ciele, odczuwałam ogromne wesele.
To nie był zwykły chłopak, to było aniele.Jego lśniące jasnością włosy, a także jasne oczy... jego dusza po niebiańskich alejach kroczy.Miłość wyjaśniła mi wszystko, wszystko czego do tamtej pory nie rozumiałam, nic od uczucia nie oczekiwałam, a tak wiele dostałam.Kochałam go miłością
najpiekniejszą w świecie, temperatura tego uczucia wciąż wzrastała niczym ciepło słońca w lecie.Niebieskoooki,słyszę Twoje zbliżające się w moją stronę kroki i choć mgła nastanie, tylko Ty się dla mnie liczysz panie ... Twoje skrzydła pozwalały nam się wzbijać ku niebiosom, powodowały w locie powiew moich długich włosów, słyszeliśmy Twoich braci -aniołów głosy, spływały na nas krople rosy.Była to moja pierwsza miłość i po dziś dzień wciąż ona istnieje, z moim uczuciem do niego nic złego się nie dzieje, nadal ogromnym powiewem niedojrzałego uczucia wieje.Bo w życiu prawdziwie kocha się tylko raz, nie zmieni tego diabelski czas, miłość
jest jak głaz, szczerej nie grozi z serca wymaz.

autor

Niespokojna

Napisany: 2006-10-02 Dodano: 2006-04-09 10:16:27

Ten wiersz przeczytano 404 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie