Moja poezja
Istną poezją są moje wnuki
jak piękne wiersze czytane co dzień
ta poetyczność, rozkwita w duszy
gdy w odwiedziny do nich przychodzę
Ledwie rączkami obejmą szyję
wena na oścież wrota otwiera
największe skarby dla mnie odkryje
pieczętowane łezką wzruszenia
Nie ma tu miejsca na rozmyślania
na żadne żale do swego losu
bo, ja nie jestem na świecie sama
wnuki - to świetny na życie sposób
Przydałyby się jeszcze dwie ręce
żeby je naraz móc objąć wszystkie
za to, że dają mi coraz więcej
ze swej poezji: sercu- tak bliskiej.
Komentarze (31)
Ogrom miłości mieści się w treści wiersza,
też jestem babcią i dobrze wiem ile radości
dostarczają dziadkom ich kochane wnuki.
Ślę serdeczności.
Świetny wiersz. Dobrze się go czyta. Rymy dopracowane.
Podmiot liryczny jest pełen miłości dla swoich wnuków.
Wiersz ciekawie podsumowany.
Och...ile w tym wierszu milosci...:)
Wiersz o pieknej miłości Babci i wnucząt wkomponowana
w słowa poezji sam się swoją treścią komentuje
pozdrawiam
Istną poezją są Twoje wnuki, ale nie umniejsza to
wcale poetyczności wiersza.
to szczęście mieć wnuki,wiem coś o tym...
kiedy ja będę na takim etapie? pozostało pomarzyć...
Będą pisały wiersze , to pewne. Mają te umiejetnści w
genach po babci.
Miłość do wnuków idzie w parze z miłością do poezji...
Bardzo ciepły wiersz :)
Zofio, wzruszajace! Wprawdzie nie mam jeszcze wnukow,
ale rozumiem Twoja radosc i szczescie, pozdrawiam!
Gratuluję babci, mieć kilka wnucząt to majątek, oby
się dobrze chowały i życzę doczekania się prawnuków,
bo ja ma już 2
prawnuków, jeden z nich jest w pierwszej klasie i
narabia komputerem ( przeważnie bajki)
Tak, to jest najwspanialsza poezja. Pozdrawiam:)
wnuki to najwspanialsze, co może się człowiekowi
zdarzyć, bardzo uroczy wierszyk, subtelny.Pozdrawiam
Ciebie zofio niezwykle serdecznie.
Kochane ,wspaniale wnuki to szczescie
dla kazdej babci, gratuluje .
Pozdrawiam z daleka.