Moja Wiktoria

Dla mojej Córki Wiktorii

Przychodzę do ciebie
słyszałam o twojej chorobie
Mam ze sobą ziarenko
przynoszę je właśnie tobie

Pamiętam Twoje słowa
były jak taniec motyli
Wziąłem od Ciebie ziarenko
nie mogłem stracić tej chwili

Zasadziliśmy je razem
nie znając jego przyszłości
To było zaufania wyrazem
zarazem symbolem czułości

Rozdarło serc powłokę
pod którą się skryło
Poczuliśmy, że drzewko to
ma na imię Miłość

Chroniło Nas przed słońcem
korona przed deszczem chowała
Dało niepojęte szczęście
gdy pościel kwiatem zapachniała

Dziewięć miesięcy minęło
owoc dojrzewał w Twym łonie
Po bólu i cierpieniu
podałaś mi ją na dłonie

Ona jest wszystkim dla mnie
jest żarem słońca w zimie
Zrodzona z tamtego ziarenka
Wiktoria ma na imię

autor

NetaS

Dodano: 2008-11-27 19:00:24

Ten wiersz przeczytano 11580 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie