Moje credo

Nie jestem astrologiem,
Nie umiem czytać z dłoni;
Kto stanie w poprzek drogi,
A kto po mojej stronie.

Słońce mnie nie oświeci
I krzyż u rozstajnych dróg.
Choć wielu będzie przeciw,
Ale w mym sercu jest Bóg.

Dlatego jak somnambulik
Idę po strużce cienia,
Zrozumiesz mnie, przytulisz,
Bez słowa i bez wątpienia.

Bezwarunkowo Ty jeden
Kochasz mnie na amen,
Na mój ból i biedę
Jesteś jednym balsamem.

autor

Weno

Napisany: 2016-05-09 Dodano: 2016-05-09 17:57:47

Ten wiersz przeczytano 943 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie