moje Equilibrium

MOJE EQUILIBRIUM

...jest taki sen.
Taki ,który niesamowicie wgniata w pościel.
Ogromny i zimny sześcian z pleksiglasu a wewnątrz ja.
Sześcian stoi pośrodku chodnika,wokół morze ludzkich głów.
Falujący,bezduszny tłum,patrzący tępo przed siebie.
Wyjałowieni emocjonalnie papierowi ludzie.
To swoiste Equilibrium.
Dotykam dłońmi chłodnych ścian i krzyczę.
Na zewnątrz nie przedostaje się nawet szept.
Otwieram oczy.
Myślałam,że to był tylko sen.

Witaj w moim świecie...

autor

luna1973

Napisany: 2010-04-26 Dodano: 2010-04-26 22:10:57

Ten wiersz przeczytano 544 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie