Moje paranoje
O szczęściu nie wspomne,
To tylko kilka nut naszej melodii.
Moje życie w moich rękach.
Komponuje paranoje.
Nutki skaczą w pięciolinie,
Nutki toczą moje życie,
A ja siedzę przed pianinem,
Improwizuje,
Stukam w klawisze.
Leci nieład.
Moja własna "melodyja".
Pękne? Pękam!
Otwarty na oryginał.
Przyjmuje każdy klimat.
autor
Telluryt
Dodano: 2007-09-15 21:00:33
Ten wiersz przeczytano 431 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Tylko doskonały rozum czyni człowieka szczęśliwym.
— Seneka Młodszy
Piekny wiersz, taki unique ;) Chopin zycia i
szczescia...