Moje Podlasie

Ten wiersz napisałam zainspirowana wierszem julki56 pod tytułem "Góry moje góry"

Czytałam wiele przepięknych wierszy
Sławiących różne polskie regiony
A ja chcę dzisiaj sercem opisać
Region podlaski, mój ulubiony.

Tutaj przed laty, w pewną niedzielę
Proboszcz dobrodziej wpisał w kronice,
Że dał na imię małej dziewczynce
Basia, jak tego chcieli rodzice.

Ziemia podlaska była kolebką
Dla dziecka, które na świat wydała,
Może dlatego jak postać matki
Od urodzenia tak zachwycała.

Nie przez pomyłkę pewien urzędnik,
Znawca pijaru, niejaki Wolski,
Przygotowując reklamę mleka
Nazwał Podlasie „ Płucami Polski”.

Bo tu, jak nigdzie jest mnóstwo lasów
I puszcz prawdziwych wielki dostatek,
Gdzie w matecznikach rodzi się niedźwiedź
I żubr pomnaża stada swych dziatek.

Nad Biebrzą pośród wielkich rozlewisk
Żyją w szuwarach jak przed wiekami
Rzadkie rodzaje dzikiego ptactwa
Strzeżone wiernie gęstymi mgłami.

Łąki bogate są w różne zioła.
Ich zapach wabi krowy i pszczoły
A na jesieni, gdy zwożą siano
Wypełnia szczelnie wszystkie stodoły.

Urok Podlasia cenią bociany,
Których tu żyją ogromne stada.
Ten ptak wspaniały z wielką ochotą
W naszym regionie gniazda zakłada.

Ma tu sympatię stałych mieszkańców,
Którzy czekają, by każdej wiosny
Właśnie nad jego dachem się rozniósł
Znajomy klekot, jakże radosny.

Trochę na północ od mego miasta
Leżą jeziora w leśnych ostępach,
Ich czar niezwykły często sławiła
Irena Santor w swoich występach.

Podlasie kocha dawne zwyczaje.
Tu się tradycje przodków ostały.
W Świętego Jana nie puszcza wianków,
Lecz wciąż się cieszy świętem Kupały.

Młodzież rozpala wtedy ogniska.
Wokół nich tańczy, śpiewa i psoci
A kiedy nocka ciemna zapada
Próbuje szukać kwiatu paproci.

Tutaj od wieków żyją w przyjaźni
Ludzie odmiennych religii i nacji
Nikt się nie dziwi, ze proboszcz z popem
Siada do wspólnej sutej kolacji.

Często napotkasz w małej mieścinie
Wieżę kościoła, cerkwi kopułę,
Złoty półksiężyc ponad meczetem
I tatarskiego starego mułłę.

Ludzie tu mówią śpiewnym językiem
Trochę zmiękczonym przez wpływy Wschodu
I choć Podlasie jest „wschodnią ścianą”
To do kompleksów nie ma powodu.

autor

Barbara Ponikarczyk

Napisany: 2008-10-05 Dodano: 2008-10-07 00:12:21

Ten wiersz przeczytano 8284 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie