Moje pokolenie
Pokolenie gadżetów
Pokolenie z rozbitych rodzin
Pokolenie atomizacji
Nie integrujące się z innymi
Pokolenie samotności
Z którą nie można się
zaprzyjaźnić
Ani nawet jej oswoić
Pokolenie bez autorytetów
Pokolenie bez świętości
Pokolenie, którego nic nie łączy
Poza gadżetami
Które co roku trzeba zmieniać
Moim kolegom z liceum
autor
Katarzyna Chludzińska
Dodano: 2016-02-09 19:27:07
Ten wiersz przeczytano 870 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
kiedyś koło było gadżetem...
Dużo pracy do zrobienia, by wyjść z tego kryzysu.
"Żniwo wielkie, lecz robotników mało".
Może jednak wkrótce powieje optymizmem.
Pozdrawiam
Masz rację autorko, teraz mamy pokolenie gadżetów, a
autorytety - cóż, chyba młodzi ich nie
mają...Pozdrawiam
Wiersz mądry, prawdziwy, na czasie. Myślę, że można go
troszkę dopracować i będzie naprawdę dobry,na pewno
jedne "gadżety" zmienić, ale to tylko moje skromne
zdanie.
Pozdrawiam:)
Za dużo powtórzeń