Moje pory roku
Życie mi pisze czas istnienia
utkane z dni jak pory roku
minęła wiosna lato jesień
a zima czeka już na progu
I z nią zawarłem pakt przyjaźni
to nic że zimna jak grań lodu
czy będzie piękna czas pokaże
a ja nie boję się jej chłodu
Ona mnie przecież zaprowadzi
gdzie bezmiar czasu znaczy bycie
w wieczną krainę ciepła słońca
bo ja po prostu kocham życie
A tu na ziemi szukam Siebie
i już znalazłem to BYĆ Swoje
nieważne czy to jesień zima
przecież to całe życie moje
autor
renia
Dodano: 2010-05-04 00:01:09
Ten wiersz przeczytano 599 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Każdy ma swój czas do przeżycia. Dobrze, że masz to
"być swoje".
:)))))))))))))) kochaj:)
Też uważam, że musimy życie odbierać takie, jakie
zostało nam przekazane, ewentualnie jak się da to
możemy je poprawić na leprze. Pozdrawiam:)
Wszystkie pory roku idą w równym kroku, zima,wiosna,
lato, jesień równe niespodzianki niesie.
Zycie jest ulotną krótką chwilą, kochajmy i cieszmy
się nim, pozdrawiam.
masz racje ,kochajmy życie jakie jest bo przecież
takie krótkie :)
I nie przeszkadza żadna pora roku, gdy kochamy nasze
życie na każdym niemal kroku! Pozdrawiam:)
życia chwile są rożne...niestety..
...więc je kochamy takie, jakie jest - to nasze życie.
Pozdrawiam.