moje ścieżki
takiej jesieni nie będzie już nigdy
choć inne są piękne i kolorowe
czerwień jarzębin nadal cieszy
wszystkiego tu przecież nie powiem
w wodach strumienia cisza spłycona
małą ilością płynącej wody
ścieżki leśne zabrały te ślady
naszej wędrówki od wczoraj
lubię chodzić tymi drogami
bo znam tu każdy kamyczek
zmagam się ze wspomnieniami
patrzę podziwiam i milczę
autor Iwona Derkowska
autor
Iwona Derkowska
Dodano: 2015-09-16 13:25:43
Ten wiersz przeczytano 546 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Spacer ze wspomnieniami w tle... i z nutą melancholii
:)
I ja milczę... ;)
oj wspomnienia te wspomnienia
to są nasze piękne chwile
które są do przemyślenia...
pozdrowionka...
chodzić swoimi ścieżkami z zadumą i refleksją...bardzo
ładnie:) pozdrawiam
Witaj podoba mi się taka forma wiersza....pozdrawiam.
Ładny wiersz:) pozdrawiam
Ładny wiersz ze szczyptą melancholii
Życie jak jesień… coś w nim z blasków lata, z
uśmiechów słońca przez mgły i szarugi, z złotawych
blasków wśród szarego świata, z kwiatów, co nigdy nie
kwitną raz drugi…
miło jest powspominać choć nieraz są to smutne
wspomnienia
pozdrawiam :)
klimatyczne ścieżki życia,,,pozdrawiam :]
miło jest powspominać, pozdrawiam:-)
Ładny nastrój stworzyłaś, pomimo a może dzięki tej
nutce smutku. Pozdrawiam pogodnie.
Smutno Iwonko
Pizdrawiam:-)
Wyczuwam nutkę melancholii.
ładny wiersz pozdrawiam