Moje życie

Wydaje mi się ,że swoje życie zmarnowałem,
tyle lat bez sensu przebiega mi przed oczami.
Nie raz, nie dwa, baty od losu dostałem
i drobne chwile szczęścia na osłodę czasami.
A teraz gdy w ustach czuję gorycz porażki,
gdy wiem ,że tak już na zawsze zostanie.
Świat wokoło do udźwignięcia wydaje się nieskończenie ciężki
A z pomocą nie przyjdzie nikt nieoczekiwanie.
Kiedyś przecież mogłem przenosić w dłoniach góry
Niczym delikatne zabawki dziecięce,
a teraz gdy wstaje świt bury,
czuję jak głośno w przerażeniu bije moje serce.
Każdy dzień boli niczym ostatnia chwila życia,
a każda chwila podwaja ten ból nieskończenie.
Po co szukać u innych współczucia,
gdy nie pomaga już nawet samooczyszczenie?
Tak bym chciał zapomnieć dni szczęśliwe,
które odeszły zostając w pamięci zapisane,
przywoływane teraz przez myśli rozpaczliwe
a wszystko przede mną nadal jest nieznane.
Tyle lat bym chciałbym w pamięci zatrzeć
A jednak nie potrafię chociaż chcę tak zrobić
Bo serce nie potrafi samo w sobie umrzeć
A nikt nie chce ciała reszty dobić.

autor

Shadoff

Napisany: 2005-08-27 Dodano: 2005-08-27 21:12:08

Ten wiersz przeczytano 485 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie