moje życie, moja miłość, moja dusza

"...posiadam wiarę w niemożliwą moc, potrafię jeśli chcę, rozświetlić mrok..."

Słowa, szepty
Drżenia, gesty
Delikatnie muskam
Niesamowity stan

Widzę każdy promień
Jak setki wspomnień
Wszystko minęło
Żyję bez tego

Zapach istnienia
W nim tylko ja
Czas mnie nie zmienia
W lustrze ta sama twarz

Dotykam nagą duszą
Czuję więcej niż muszę
Wchłaniam cały świat
Krzyk, wrzask, strach, blask

Frunę wysoko sam
Wiem, że przetrzymam
Najgorsze chwile
Dzięki miłości mam siłę

A wszystko oddam tej
Która znajdzie serce me
Nie zawaha się nawet na chwilę
Dla niej odżyję

Nie jest łatwo żyć
Myśleć jasno, dobrym być
W chwilach gdy cudów brak
Widzieć w czerni, jasności znak

Wierzyć w najpiękniejszy sen
Jak słońce na niebie w dzień
Z milionem gorących słów
I kochać całym sobą znów

Nikt nie odbierze szczęścia mi
Wygram z każdym z wrogów mych
Moje życie, moja miłość, moja dusza
Jest jak jedyna na świecie róża

autor

Marcinska

Dodano: 2008-01-22 00:13:25

Ten wiersz przeczytano 1585 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie