Monochromowe życie
Gdziekolwiek jestem
Potrafię latac
Bo świat jest jednobarwny
Bo życie jest jednobarwne
Żyje w jednobarwnym domu
Pokoju
Wszystkie uczucia są jednobarwne
I wszystko ma jedną barwe
Wszystko tak samo szare
Wszystko tak samo brzydkie
Wszystko takie samo
Wszyscy tacy sami
A ja wszedzie potrafie latać
Bo ja nie będę jednobarwna…
Być może ostatnio moje wiersze przejawiaja sie buntem do calego swiata ale to zrozumiale byc powinno bo jestem mloda i przechodze przez okres mlodzienczego buntu...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.