Monolog niewyspany

Proszę Pana, proszę mi łaskawie wybaczyć
te esy floresy pod rzęsami.
Bo widzi Pan, ja nie umiem (tak to można określić)
jak te inne z ekstra makijażami
sobie poradzić...

Niechże Pan ma na względzie ulokowanie
oczu w miejscu wyjątkowo wilgotnym,
bo taki romantyżm, nut w sercu granie
i melancholia- marzeniem ulotnym
lubię pofrunąć...

Jeszcze miejże Pan na uwadze fakt,
że zdarza mi się zaniemówić na chwilę
(czasami zrywam myśli i słów pakt)...
Czy Pan też widzi te kolorowe motyle?
Zaraz... ochłonę.

Dziwacznie bardzo dziś rozmawiam z Panem
o barw tęczy, melodii, czarach i burzy...
Takie dni miewam, kiedy zbudzę się nad ranem
- widać niewyspanie mi nie służy.
Dobrze, już milczę.

autor

grusz-ela

Napisany: 2006-08-03 Dodano: 2006-08-03 01:49:03

Ten wiersz przeczytano 1029 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie