Monotonia Samotności

Wiesz ile razy powtarza się ta historia?
Ile razy jest ten sam pokój i to samo łóżko.
Ta muzyka sącząca się i obijająca o zniszczone ściany,
Taka dziwna pustka, nikt nie siedzi obok.
Chyba, że niewidoczny duch gdzieś sobie
Pływa pod sufitem, może chce trochę popatrzeć
Na kogoś, komu wszystko jedno i może chce
Trochę z nią poprzebywać. Może
Wydaje mu się, że coś tym zmieni.
A ta osoba nie będzie chciała nawet
Powiedzieć o co chodzi. Nie trzeba.
Późno, po północy, zgasi światło,
Usiądzie przy otwartym oknie, nawet w zimie.
Nie będzie chciała spać, będzie chciała
Tylko popatrzeć trochę na latarnie w oddali.
Może nawet na niebie zabłyśnie jakaś gwiazda.

autor

Riot_Girl

Dodano: 2007-02-21 10:36:09

Ten wiersz przeczytano 504 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie