Motyl
Dzisiaj poczułem się jak motyl,
nie ten, co kocha się z kwiatami,
ze szklanej raczej ten gabloty,
strącony z nieba, rozdeptany.
Pięknem nie będzie się już szczycił,
słów cierpkich poraniony deszczem,
tęczą swych skrzydeł nie zachwyci
i nie zatańczy już na wietrze.
Próżno wyciągasz teraz dłonie,
ciepło nie wskrzesi go do lotu,
osmalił skrzydła gniewu płomień,
wypalił życie, bez powrotu.
*mimi21 dziękuję za próby poprawek ale jest to wiersz rymowany, który żyje ze swojej melodi i rytmu, gdybym coś pozmieniał to straciłby całkowicie swoją płynność, mimo to dziękuję za przemyślenia.
Komentarze (23)
W pierwszym wersie poprawka obowiązkowa, po prostu
przestawić wyrazy - "Dzisiaj poczułem się jak motyl"
i jest ok, przecież to "się" nie dotyczy wyrazu
'dzisiaj', po co tworzyć dziwolągi w wierszach?
Reszta bardzo ładnie wszystko do siebie pasuje.
Bardzo zgrabny dziewięciozgłoskowiec o ciekawej
treści. Pozdrawiam:)
jak na debiut to duży plus.
Wiersz jest bardzo interesujący, ale ja bym poprawiła
parę rzeczy:"Poczułem dzisiaj się jak motyl,
nie ten, co kocha się z kwiatami,
ze szklanej raczej ten gabloty,
strącony z nieba, rozdeptany.: ja bym to napisała tak-
poczułem się dzisiaj jak motyl, nie ten co z kwiatami
się kocha, lecz ten ze szklanej gabloty, strącony z
nieba, zdeptany. Dalej"Pięknem nie będzie się już
szczycił,
słów cierpkich poraniony deszczem,
tęczą swych skrzydeł nie zachwyci
i nie zatańczy już na wietrze" a nie lepiej brzmi:
Pięknem nie będzie dnia szczycił, słów cierpkich,
ranionych deszczem...." Pomyśl nad nim, niby
drobniutkie błędy a jednak zasnuwają kompozycje
naprawdę dobrego wiersza
Ja dziś też jestem jako motyl. Pistacjowy. i nawet
wiesz dlaczego...Szeroki uśmiech zasyłam od wschodu do
zachodu, a w nocy tuż przed snem. :)
Ciekawie przedstawiłeś te chwile życia. Porównując do
delikatnego motyla nadałeś mu specyficzny wyraz
delikatności i ulotności. Pozdrawiam:)
Poczuj zatem się inaczej: fruwaj z kwiatka na kwiatek
raczej. Wiersz sugestywny. Pozdro...
gniew strąca nalot życia w euforii i oddech świeży
natury pobudzi ,bo motyl to miłość siła ludzkiego
istnienia Wiersz bardzo zgrabny niesie traumę Wymowny
Pozdrawiam:)