Motyl
Ona jest światłem sama w sobie
W jej dłoniach zaklęta jest wieczność
Mały pokój w głowie niepokoje
Jutrzejszy dzień jak konieczność
Całe piękno tkwi w rozmarzeniu
W tej słodkiej melancholii
W godzinach trawiących jej ciało
Zżerających ją co dzień powoli
Bo wskazówki to takie nożyce
Między nimi zamknięto motyla
Motyl myśli, że długo pożyje
Motyl nie wie, że to chwila
Komentarze (3)
Az sie chce przytoczyc slowa ''w zyciu piekne sa tylko
chwile...''
Wiersz dobrze ułożony, przy tym niewymuszony i lekki,
może się podobać...
ładna forma, spójna całość i duża porcja uczucia
tworzą ciekawy wiersz :)