Motylem jesteś

Dziwny sen nad ranem miałam, proszę pana,
wschodem słońca roztańczyłam się na łące,
w sukni tiulem z polnych maków opasana.
całkiem bosa, z parasolką w lewej ręce

bo na prawej ze zdziwieniem przysiadł motyl,
delikatnie skrzydełkami zatrzepotał
jakby spełniał mi marzenia i pieszczoty
wyszeptane w pańskich listach przez te lata.

Nagle widzę jak się postać z mgieł wyłania,
biegnie do mnie, kapeluszem znaki kreśli
niczym Józef Toliboski* w nenufarach...



Gdzie poduszka? Może jeszcze pan się przyśni...

* wielka miłość Barbary Niechcic z "Nocy i Dni" Marii Dąbrowskiej.

autor

ANDO

Napisany: 2020-04-11 Dodano: 2020-07-11 20:59:14

Ten wiersz przeczytano 2683 razy

Oddanych głosów: 89

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie