MOŻE BĘDZIE LEPIEJ?

Nie zaznałaś ojcowskiego przytulania
i słodkiego huśtania na jego rękach.
Na dobranoc nie było ucałowania,
a w sercu przez lata wciąż tkwiła udręka.

Los kiedyś rozdzielił dwoje młodych ludzi,
Ty bardzo cierpiałaś choć winna nie byłaś.
Świat przed Tobą zaczął dopiero się budzić,
codziennie trudnego życia się uczyłaś.

Lata upływały, aż raz tak się stało,
znany głos w słuchawce nagle usłyszałaś.
Zdziwiłaś się pewnie: skąd ta jego śmiałość?
Nawet nie wiesz czemu bardzo się zmieszałaś.

Od tej pory o tym myślisz coraz częściej,
że choć los nam życie bardzo skomplikował.
To zawsze się przecież liczą dobre chęci
i płynące z serca szczere, proste słowa.

Może trzeba dobry most życia zbudować,
aby łatwiej było nam dotrzeć do siebie.
Wzajemne urazy do szuflady schować
i wspierać się w słowach, a nawet w potrzebie.

Jan Siuda

autor

najdusia

Napisany: 2014-06-12 Dodano: 2014-06-12 23:46:59

Ten wiersz przeczytano 767 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie