Może nas to nauczy

Ani -upokorzonej, także przez nas wszystkich

Zniszczone życie
zmienione w piekło przez dowcip
śmiech co rany zadał
człowiek co za zabawkę innych potraktował

Los co tak przykry
i oto już nie człowiek
nie ecce homo
nawet nie rzecz
dla nich była niczym

butnie głowy zadarte
a teraz przerażenie
Patrz, co zrobiłeś!
nie mów: nie ja

oprócz każdego z nich
każdego z piątki
każdego i każdej z dwudziestki
to wina każdego z nas

Nie pytaj – dlaczego?
lecz: czemu ona uznała
że nie ma nikogo na świecie
kto ją zrozumie?
Może miałą rację???

Ja rozumiem tylko jedno
-jej świadomość: „Nikt mnie nie zrozumie”

autor

jarutek

Napisany: 2006-10-28 Dodano: 2006-10-28 12:21:31

Ten wiersz przeczytano 415 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie