Mroczna grota
Jak zawsze, jak zwykle spod czasu
wyjęty,
Przez los zapomniany, przez ludzi
wyklęty,
Tkwię tu opuszczony w tej mrocznej
grocie,
A dookoła mnie same starocie ...
Wsłuchuje się w cisze, wpatruje sie w
mrok,
Lecz już nie słyszę, nie widzę nawet
własnych rąk...
Trwa i czuwam w tej życia pułapce,
Czekam aż ktoś mi przyniesie jedną
zapałke,
Może wtedy cos olśni mnie,
i znajde wyjście na jasną powierzchnie..
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.