Mroczna ona

Za każdym razem, gdy siedzę w ciemności
Całe me ciało tonie w bólu i złości
Za każdym razem, gdy myślę o życiu
Przedstawia mi się dziewczyna skryta w ukryciu
Głowa jej pochłonięta złudnymi marzeniami
Cało jej przesiąknięte wieloma problemami
Z którymi sama nie potrafi sobie poradzić
A gdy ktoś chce pomóc-odwraca się,nie chce nic zdradzić
Odwraca twarz,jej ręce drżą
Teraz zrozumiała,że jej życie jest grą
W tej grze przegrała siebie,swoje życie
Pozostała jej pustka i wieczne ukrycie
Nie umiała się wzbić,skrzydeł nie miała
Nadzieja ją opuściła,samotność pozostała
Wstąpił w jej ciało Anioł Ciemności
Pozbawiony uczuć,czułości,miłości
Odebrał jej duszę,wpuścił w życie cień
A jej serce otoczone przez ostry cierń
Już nie ma tej zagubionej,w której dusza była
Okazała się tak wewnętrznie pusta...Złość ją przezwyciężyła
Dusza ulotniła się jak mgła
Teraz rozpoczyna się inna gra
Gra,w której nie ma wzlotów,są tylko upadki
Już nie może jak kiedyś zasnąć w ramionach matki
Już nie powie nikomu,że kocha
Nie powie,że tęskni,nie powie,że szlocha
Bo tego już nie ma,już to nie istnieje
Blask w sercu wygasł,ciemność promienieje
Dalej żyje jak duch,w kąt idą złudzenia
Nie odczuwa bólu,nie odczuwa cierpienia
Otwierają się przed nią wrota ciemności
I wchodzi w nie,nikt nie miał litości
Gdy była w potrzebie-każdy z niej szydził
Gdy kogoś kochała-on nienawidził
Dlatego chciała to skończyć,zmienić bieg życia
Weszła w te wrota...Nie wyszła już nigdy z ukrycia...

autor

aga04121992

Dodano: 2011-04-26 11:45:13

Ten wiersz przeczytano 480 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie