W mroku
Zagubiona w mroku, mam nadzieję na znak
Zamiast niego, tylko cisza
Nie słyszysz mego krzyku?
Nigdy nie stracę nadzieji,
Muszę wiedzieć gdzie jesteś,
ale jedna rzecz jest pewna
Zawsze jesteś w moim sercu
Znajdę cię gdzieś tam...
Będę próbawała po dzień w którym umrę.
Poprostu muszę wiedzieć, cokolwiek się
stało,
Prawda wyzwoli mą duszę.
Zagubiona w mroku, próbuję znaleźć twą
drogę do domu.
Chcę cię objąć i nigdy nie wypuścić.
Mam małą nadzieję, że jesteśw niebie, by
nikt już nie mógł skrzywdzić twej duszy
Żyję w agonii nie wiedząc...
Gdzie byłeś...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.