Z mroku w jasność

Zmrok zapada na Twojej skroni
Całujesz delikatnie wnętrze mojej dłoni
Twoje myśli burzy wieczorny niepokój

Tak chciałbyś mnie od świtu uchronić
Oczy me przed blaskiem osłonić
Bym juz zawsze była Twoją ćmą

Próbujesz oderwać mnie od wspomnienia
Zamazać świetliste jasne marzenia
Abym nigdy nie odeszła

Zrywam więzy w mych rąk
Nie wytrzymam dłużej tych mąk
W stronę Słońca ucieka mój wzrok

autor

Neamis

Dodano: 2007-08-01 21:48:54

Ten wiersz przeczytano 501 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie