mrówka
jestem sobie mrówką
mieszkam razem z setkami innych mrówek w
mrowisku
(niektórzy nazywają je "mrówkowcem")
w wielkim potoku mrówek zmierzam do swej
mrówczej pracy
jestem pracowity
(mrówczo pracowity, jak przystało na dobrą
mrówkę)
i mrówczo bezimienny ...
naszą wspólną matką jest Ona:
wielka, tłusta Komercja
jak każda mrówka kocham swoją matkę
i pracuję dla jej dobra
po pracy przychodzę razem z innymi mrówkami
do domu
i modlę się do naszego mrówczego boga
(królowa mówi, że "jest", więc się
modlimy)
później zasypiam mrówczo samotny w swym
mrówczym życiu
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.