Mur

Prosze pana co się dzieje?
Świat oszalał,czy szaleje?
Czy ten symbol w sercach przeżyje?
Czy to serce tylko gnije?

Leci dumny i wspaniały.
To nasz znak ten orzeł biały.
Nad górami,jeziorami,
ptak ten jest wytrzymały.
Łecz co tu się dzieje,
on tu leci i szaleje.
Czarne żmije ludzi trują.
Swej trucizny nie marnują.

Gdzie korona twoja złota?
Czy uchroni nas głupota?

Jednak jest ten jeden wybrany.
Jest od bólu odrętwiały.
Lecz ma siłe i pragnienie.
By zakończyć ludzkie cierpienie.

I staniemy wszyscy murem,
pokonamy głód i bóle.
I dla Orła znów korona.
Dla żmij kara-śmierć potępiona.
Już nie będą życia tróły.
Już nie będą po kraju się snuły.

autor

misiu-m18

Napisany: 2006-10-31 Dodano: 2006-10-31 21:52:28

Ten wiersz przeczytano 594 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie